ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 496 / 520

ประโยค - คติสนับสนับขา อรรถถาคพระวันมหาวรรค ตอน ๑ หน้าที่ 95 คนเดินทางดีดี. ทำกรรมมมีดีติดต่อเป็นต้นในเมืองดีดี, องิ้ง ผู้ใดอนุชนทั่งหลายรู้จักกันแวว่ "คนชื่อโน้น ทำกรรม ฯ" ผู้นั้น ไม่ควรให้บวช ส่วนผ

บทความนี้กล่าวถึงการบวชในศาสนา โดยมีการชี้ให้เห็นว่าผู้ที่ทำกรรมดีและมีชื่อเสียงในสังคมควรได้รับการบวช ในขณะที่ผู้ที่มีกรรมไม่ดี เช่น โจร ควรได้รับการพิจารณาอย่างรอบคอบ โดยมีการเปรียบเทียบความแตกต่างร

ประโยค - คติประจำใจจากสถากา อรรถถากพระวินัย มหาวรรค ตอน ๙ - หน้าที่ 96 คือความดีดี เครื่องจำเชื่อกดีดี ที่จำคือบ้านดีดี ที่จำคือฉันดีดี ดีดี ที่จำคือเมืองดีดี การควบคุมด้วยบุรุษดีดี ที่จำคือบนกดีดี ที

บทความนี้นำเสนอข้อคิดจากพระวินัย มหาวรรค ตอนที่ ๙ ซึ่งเน้นเรื่องการปฏิบัติตนของบุคคลที่มีภาระต่างๆ รวมถึงการบวชและการเป็นผู้ดีดี โดยกล่าวถึงข้อกำหนดและเงื่อนไขในการบวชของบุคคลที่มีพฤติกรรมไม่เหมาะสม น

ประโยค - คำว่า น ภุญเวช อินทโย เป็นต้น มีวิจฉว่า หนึ่งที่ บิดาคงปูขนมญูด กันเผาไปดีดี หนึ่งที่บุตรดูดงกดีทรัพย์ บางอย่าง ที่มารดคำนอมบุตรใดไว้เป็นประกันแล้วมิมเอาไปดีดี บุตรนั้นชื่อว่าลูกหนี้ บุตรนั้น

บทความนี้กล่าวถึงสถานะของลูกหนี้และการบวชในบริบทของญาติ โดยเฉพาะการที่บิดามอบบุตรไว้เป็นประกัน และผลกระทบที่เกิดขึ้นจากสถานะทางการเงินที่เกี่ยวข้องกับการบวชและการรับใช้ต้นทุน บุตรมีสถานะลูกหนี้เพราะทร

ประโยค- คติสนับสนับสถิตถาก อรรถถากพระวินัยมหาวาร คถ ๑๑. ที่ 99 ญาณิตโลหิตเหล่านั้นไม่มี ภูฏพิพัฒนอกแกุ่ปฐทิฏเห็นปานนั้นก็ ไว้ว่า "ผู้บุเป็นบุคคลมีคุณธรรมเป็นเหตุ แต่ว่าไม่ได้เพราะกังวล ค่อยหนียน" ถ้า

เนื้อหาภายในเอกสารครอบคลุมถึงข้อกำหนดของการบวชและการจัดการทรัพย์สินของภิกษุ โดยชี้ให้เห็นถึงการกระทำที่เหมาะสมและไม่เหมาะสม รวมถึงการรับผิดชอบด้านจิตใจของผู้บวช หากมีผู้หนีไป จะไม่เป็นอาบัติสำหรับภิกษ

ประโยค - คติสมัญชาปาสากิ อรรถาธิษฐานิวาย มหาวรรค ตอน ๑ หน้า that 101 จากสำนักนายกีดี บุคคลที่เขาใช้ทรัพย์แทนแล้วขึ้นสู่จิตรแห่ง ทาส่ายเอาไปกีดี ชื่อว่าสถานที่ช่วยมาด้วยทรัพย์ ทาสกึ่งสองจำวก นี้ไม่ควรใ

เนื้อเกี่ยวกับคติสมัญชาปาสากิ ในความสำคัญของการบวชและสถานะของทาสในสังคม เมื่อกล่าวถึงการบวชนั้น ทาสแบกรับอำนาจและภาระในที่ชนนั้นๆ ซึ่งมีกฎเกณฑ์ในการบวชทาสที่ไม่มีสิทธิ. ทาสที่นำมาเป็นเชลยมาจากการรบ แล

ประโยค - คำถามสนป่าป่าสักกีอรรถกาถพระเวนิยมหาวรรณ คอม ๑ - หน้าที่ 103 ขอท่านองค์ให้นุ่มนวลวะ ถ้าบางก็ยินดีในศาสนา เขาจักไม่เป็นทาส ถ้าบางก็สึก เขาจักคงเป็นทาสของพวกข้าพเจ้า ดังนี้ชื่อว่าทาสย่อมิราวให้

บทความนี้เสนอแนวคิดเกี่ยวกับการเป็นภิกษุและการให้เสรีภาพกับทาส การสนทนาระหว่างนางกูลาทศิลและมุฏรแสดงถึงความรู้สึกและการค้นหาตนเองในบริบทของศาสนา นอกจากนี้ยังเน้นความสำคัญของการบรรพชาและอุปสมบท พร้อมทั

ประโยค - คติสมัยป่ากษา ก็อภิวา พระอวาสพระเวส มหาวรร ตอน ๑ - หน้าที่ ๑๐๔ ของท่านบริสุทธิ์อรรับ" แล้วมินต์ให้อยู่ในมหาวิหารบำรุงด้วย ปัจจัย ๔ พระเถระอัสสะทน้องเช่นนั้น ได้บรรลุพระอรหัด ทาสัพฤกษกา จ

ในบทนี้เสนอการวิเคราะห์คำอธิบายเกี่ยวกับประโยคในคติสมัยป่ากษา โดยเน้นถึงการบรรพชาของเด็กที่มีพื้นฐานการเข้าใจในคำถิการกรรมกา รวมถึงการอนุญาตให้ส่งผ่านกุญแจสื่อสาร เพื่อเป็นประโยชน์แก่คนทั่วไป และการชี

ประโยค - คดีสนับสนา่งอรณ การก่อการพระเวนิยมหาวรรด ตอน 1 - หน้าที่ 105 หรือหล่ำสามเณรแห่งวันบรรพาชาปะเสด็จ ให้บอกโดยเน้นเป็นต้น ว่าก่อนเจ้าผู้มีบรรพชาปะจะอยู่คนเดียว พวกผมบอก ฎีกากรรมของเขา ดังนี้ก็อร

เนื้อหานี้พูดถึงการบรรพชาของสามเณร และแนวทางการให้บวชในพระพุทธศาสนา การดำเนินการที่เกี่ยวข้องกับความถูกต้องตามหลักการและแนวทางต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการบรรพชาสามเณรซึ่งมีขั้นตอนและเงื่อนไขที่ต้องพิจารณ

ประโยค - คติสมัยนต์สำหรับ การอรรถาธิบายมัวรค ต ตอน ๑ - หน้าที่ 106 หมอค. ผู้ใดทำฝาเรือนหรือหลังคาหนีไป หรือไปอยู่นอกบ้านเป็นต้น, ผู้นั้นจึงพัน ฝ่ายบิดากับบุตรในสังกัด ก็พ้นแล้วด้วย ประกอบอย่างนั้น เพ

บทนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างบิดากับบุตรในสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านกฎหมายและการดำเนินชีวิต ในการอรรถาธิบายมัวรค ตอน ๑ มีการพูดถึงการทำฝาเรือนและหลังคา การดูแลลูก และการใช้ชีวิตประจำวันของภิกษุ

ประโยค - คติสนับสนับกิจกรรมพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 107 นิสัยแล้วพึงปรารถนา ข้าพเจ้ากล่าวแล้วในวรรณนานแห่งกุฏิในวาท-สิกขาบทธ บรรทัดนี้พึงทราบว่าเป็นอัปปสุตบุคคล เพราะข้อที่สุดนั้นไม่มี และเป็น

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการเรียนรู้และเข้าใจพระวินัยมหาวรรค และการดำเนินกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธองค์ โดยเฉพาะการตั้งคำถามเกี่ยวกับการเป็นพระพุทธเจ้า รวมถึงการบำเพ็ญเพียรและการอุปสมบทของศิษย์ในยุคน

ประโยค - คติสนับสนับสนิกรอรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 108 บรรลุพระอรหัตแล้วอยู่ในที่นั้นเองอย่างนั้นเหมือนกัน ไม่มีใคร ๆ ที่ จะทูลแม่เพียงข่าวเดียวพระราชาว่า "ทุตูหล่านนั้นไม่กลับมา เพราะเหต

ในบทนี้มีการกล่าวถึงการบรรลุพระอรหัตและความเกี่ยวข้องของพระราชากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสมัยพระโพธิสัตว์ โดยมีการสนับสนุนจากอำมาตย์และขุนนร บทสนทนาระหว่างพระผู้มีพระภาคและพระราชาแสดงถึงความสำคัญทางธรร

ประโยค - คติสนับสนับสจิกา ธรรมากพระวินัยมหาวรรค ตอน ๓ - หน้าที่ 109 เสด็จออกจากกรุงราชคฤห์หลีกจากริภัท ทำในพระหฤทัยว่า "เราเมื่อเดินทางวันละ โยชน์ ๒ เดือนถึง กรุงบิพผสณฑ์ ซึ่งมีระยะทาง ๖๐ โโยชน์จากกร

ในตอนที่ ๓ ของพระวินัยมหาวรรค เล่าถึงการเสด็จออกจากกรุงราชคฤห์ของพระผู้มีพระภาคและความคิดในพระหฤทัยเกี่ยวกับการเดินทางไปกรุงบิพผสณฑ์ ข้อมูลนี้เปิดเผยการจัดเตรียมบิณฑบาตโดยพระราชาและการพูดคุยระหว่างพระ

ประโยค - คติสมน์ปลาสักกา อรรถาธิวาทพระวินายมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 111 ที่พระบาทลงบนเสี้ยนแห่งพระญาติหลานนี้. พระราชาทรงเห็นอัครอรรถนั้น จึงตรัสว่า "เจ้แต่พระผู้มี พระภาค เมื่อนพระองค์สั่งพระพี่เลี้ย

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงเหตุการณ์ที่พระผู้มีพระภาคทรงพระอภิญญาและการบังคมพระบาทในวันมงคล พร้อมกล่าวถึงการที่พระบาทถูกเสี้ยนซึ่งบ่งบอกถึงความสำคัญของพระราชในพิธีกรรมที่จัดขึ้น รวมถึงการประชุมของพระอัญชิตาต

ประโยค - คติสมุนไพรสำหรับกิ อรรถคาถาพระเวจ มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 112 ความอัศจรรย์หลองใจ พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "ฝนในบาปธรรมดาในญาติสมาคม ของเราในกาสี้เท่านั้นหมันได้, [๒๕] ถึงในอดีตลา ก็ได้ตกแล้ว" ด

ในตอนนี้ของอรรถคาถาพระเวจ มหาวรรค เนื้อหากล่าวถึงพระผู้มีพระภาคที่ทรงสอนให้เห็นความสำคัญของการทำบิณฑบาตในสังคม โดยเฉพาะในวันที่สองที่พระองค์มีบริวารเดินทางไปยังกรุงบิณฑบาตสุจุ การเดินทางและการตระหนักถ

ประโยค - คติสมุนป้าสาที่กิรา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ หน้า 113 มหาชนได้ฟังข่าวว่า "ได้นินว่า พระเจ้าสิทธิสัตตคุมารี เสด็จ เกี่ยวกับนาฏนาถ" จึงเปิดหน้าต่างในปราสาทสี่ชั้นเป็นต้น ได้เป็นผู้กล้ กู้

ในบทนี้ มีการบรรยายถึงการเสด็จของพระเจ้าสิทธิสัตตคุมารีที่เกี่ยวกับนาฏนาถ สมาชิกในพระราชาเปิดเผยความรู้สึกและความปรารถนาที่จะเห็นพระองค์ในขณะเสด็จ นอกจากนี้ยังมีการพูดคุยระหว่างพระผู้มีพระภาคและประชาช

ประโยค - คติสมุนไพรคำภีร์ อรรถาธิบายพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ หน้า 114 เป็นอภิธานสำหรับรวบรวมของอาทตมภาพ." พระราชาทูลถามว่า "พระเจ้า ขึ้นชื่อวาหมสมมติติย- งค์ เป็นวงศ์ของพวกเราใช่หรือ ? ก็แสดงในนิ

เนื้อหานี้เสนอถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าชี้ชวนให้ปฏิบัติธรรม เพื่อให้เกิดความสุขทั้งในปัจจุบันและอนาคต โดยอธิบายถึงความสำคัญของการประพฤติดีและการหลีกเลี่ยงความชั่ว นอกจากนี้ ยังสื่อถึงการดับทุกข์และการบรร

ประโยค - คติสมุนไพรสาธิภา ศรภคภระวินัย มหาวรรณ์ ตอน ๑ - หน้า 116 มิได้ เที่ยวไปเที่ยงสงบ รักษาพระองค์ไว้ได้เมื่อพระอนุญ ยังไม่แกักกล้า" ดังนี้แล้ว ตรัสฉันกนิรีชาดก. วันั้นเอง พระนันทราชาฤษี มี่มาหลงกล

บทความนี้กล่าวถึงเรื่องราวจากมหาวรรณ์ และการสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคผ่านพระนันทุมาร โดยเน้นที่ความสำคัญของการรักษาคุณธรรมและการเรียนรู้จากประวัติศาสตร์เพื่อการปฏิบัติที่ถูกต้องในพระพุทธศาสนา สามารถสำร

ประโยค - คติสมันป่าสักกิ วรรณคดีพระเวสสันดร ตอน ๑ หน้า 117 นั่น ผู้มีพระรามดังทองคำ มีพระรูปพระรามดังพรม มีสมะสอง- หมั่นแวดล้อม พระสมะนี้ เป็นพระบิดาของเจ้า พระสมะนั้น ได้บูมทรัพย์ใหญ่ จำเดิมแต่ว่า ท่

วรรณคดีพระเวสสันดร ตอนที่ ๑ เล่าถึงความสัมพันธ์ระหว่างพระกุมารและพระบิดาผ่านการเสวนาที่แสดงถึงความรักและความคาดหวังในเรื่องทรัพย์สินของบิดา รวมถึงคติในการไม่ให้ผลประโยชน์ในทรัพย์สินต้องมาแทนที่ความรัก

ประโยค - คติสมัยป่า สักกา ธรรมวารพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าท่ี 118 บรรทัดฐานก็ไม่สามารถที่จะจะพระคุณผู้เสด็จไปกับพระผู้มีพระภาคให้เสด็จกลับได้. ครั้งนี้ พระผู้ภาคเสด็จไปพระอาราม แล้วทรงดำริว่า "ร

บทความนี้สำรวจถึงการบรรพชาในพระวินัย มหาวรรค โดยเฉพาะในความสัมพันธ์กับทรัพย์จิตและการเข้าร่วมกับพระผู้มีพระภาค เน้นถึงหลักฐานและเหตุผลที่ทำให้เกิดความสงสัยในหมู่นักศึกษาธรรมะเกี่ยวกับวิธีการบรรพชาและอ

ประโยค - คติสมันฝีปาก สกัดกั้น อรรถาธิบายพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้า 119 พระธรรมเสนาดิราบพระอัยยผลของพระผู้มีพระภาค ใครจะยัง พระผู้มีพระภาคให้ทรงอนุญาตบรรพชาอีก จึงกล่าวว่า "นำพระองค์ จะยังพระราชหล

เนื้อหาเสนอการศึกษาความหมายของพระธรรมและการบรรพชาในพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ โดยมีการอภิปรายถึงบทบาทของพระเทศนาและความสำคัญของการปฏิบัติตามคำสอน เพื่อให้เกิดการเข้าใจในวิถีชีวิตของพระสงฆ์และข้อกำหนดในการ